Νευρική ανορεξία και μαθητές δημοτικού

Η νευρική ανορεξία χτυπά και τους μαθητές δημοτικού

ΟΛΟΕΝΑ και περισσότερα Ελληνόπουλα αρνούνται όχι μόνο να φάνε αλλά κάποια από αυτά ακόμη και να πιουν νερό. Όπως προκύπτει από πρόσφατη μελέτη, η νευρική ανορεξία χτυπά πλέον ακόμη και μαθητές δημοτικού, γεγονός που ανησυχεί ιδιαίτερα τους ειδικούς.

Είναι ενδεικτικό πως τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, 70 έφηβοι ζήτησαν βοήθεια από τους γιατρούς της Μονάδας Εφηβικής Υγείας που λειτουργεί στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού». Από αυτούς οι τέσσερις στους δέκα υπέφεραν από νευρογενή ανορεξία, το 12% από νευρογενή βουλιμία και το 48% από άτυπες διατροφικές διαταραχές.

Όπως μάλιστα διαπιστώνουν οι ειδικοί, τα προβλήματα των παιδιών που παρουσιάζουν διατροφικές διαταραχές δεν σταματούνε εδώ: σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία το 42% των παιδιών είχε αγχώδη διαταραχή και το 20% καταθλιπτικό συναίσθημα. Παρ΄ όλα αυτά, δεν είναι σαφές εάν η κακή ψυχολογία προκαλεί στους εφήβους ανορεξία ή το αντίστροφο. Στην ερώτηση, ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούν ακόμη και μικρά παιδιά στην ανορεξία ή τη βουλιμία, οι ειδικοί παραδέχονται πως δεν είναι απολύτως βέβαιοι. Παρ΄ όλα αυτά, από τη μελέτη περιπτώσεων ανορεξίας προκύπτει πως η συγκεκριμένη νόσος οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, όπως είναι η κληρονομικότητα αλλά και τα οικογενειακά προβλήματα.

Αντίδοτο στη νευρική ανορεξία το αφέψημα μελιού

Ενα αφέψημα με λίγο μέλι που αυξάνει τη γλυκόζη στο αίμα, ή λίγη γύρη που ανοίγει την όρεξη, βοηθούν στην καταπολέμηση της νευρικής ανορεξίας, μιας σύγχρονης ασθένειας που προσβάλλει νέα κορίτσια και εξελίσσεται σε εφιάλτη αφού στις περισσότερες περιπτώσεις οδηγεί στον θάνατο.

«Τα προϊόντα της μέλισσας επειδή είναι πολύ πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και με πολλαπλές ευεργετικές ιδιότητες έχουν σημαντική θέση στην προσπάθεια ανάκτησης του χαμένου βάρους από νευρική ανορεξία», δήλωσε ο κλινικός διαιτολόγος και αντιπρόεδρος του Ελληνικού Επιστημονικού Κέντρου Μελισσοθεραπείας, Ευάγγελος Ζουμπανέας, που είναι μεταξύ των ομιλητών στο 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Μελισσοθεραπείας, που έγινε το Σαββατοκύριακο στους χώρους του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών, στην Αθήνα.

Τα νέα που έρχονται από όλο τον κόσμο για τη νευρική ανορεξία είναι απογοητευτικά, ενώ για την Ελλάδα δεν υπάρχουν στοιχεία για θανάτους νεαρών κοριτσιών, καθώς όταν αυτά φτάνουν στο τέλος της ασθένειας πεθαίνουν από ανακοπή καρδιάς και ο θάνατός τους δηλώνεται ως τέτοιος.

Η νευρική ανορεξία εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες, αλλά είναι συχνότερη στην εφηβεία και στα κορίτσια ηλικίας 13 έως 20 χρόνων.

Οι επιστήμονες θεωρούν ότι το 20% του εφηβικού πληθυσμού θα περάσει από άτυπη μορφή νευρικής ανορεξίας, δεν θα την εκδηλώσει όμως παθολογικά.

Στην Ελλάδα, σοκ προκάλεσε τον Φεβρουάριο του 2003 ο θάνατος φοιτήτριας της Ιατρικής Σχολής Ιωαννίνων από τη Λάρισα, η οποία έσβησε στα 20 της χρόνια κι ενώ ζύγιζε μόλις 25 κιλά.

«Η νευρική ανορεξία είναι μια διατροφική διαταραχή με ισχυρό ψυχολογικό υπόβαθρο, αλλά δυστυχώς παρότι οι επιπτώσεις της είναι πολύ βλαβερές δεν διαγιγνώσκεται πριν το άτομο να φτάσει σε πολύ σοβαρή κατάσταση» (κ. Ζουμπανέας)

Εθνικό πρόβλημα
Στην Ιταλία η νευρική ανορεξία αναγνωρίζεται πλέον ως εθνικό πρόβλημα, αφού εκτιμάται ότι τουλάχιστον 3.000.000 άτομα πάσχουν από βουλιμία ή ανορεξία και αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου μεταξύ των ψυχικών ασθενειών.

Ετσι, πριν από δύο μήνες και με αφορμή τη σοκαριστική εικόνα μιας αποστεωμένης γυναίκας σε διαφημιστική καμπάνια του Ολιβιέρι Τοσκάνι, οι υπουργοί Υγείας και Αθλητισμού της γειτονικής χώρας τέθηκαν επικεφαλής ενός προγράμματος προϋπολογισμού 1.000.000 ευρώ, το οποίο καλεί τα σχολεία, τα γυμναστήρια, αλλά και τα μέσα ενημέρωσης να ακολουθήσουν νέους κανόνες που θα προβάλλουν την πιο υγιή εικόνα του γυναικείου σώματος.

Νευρική ανορεξία: Η σύγχρονη πανδημία που... σκοτώνει

Τις τελευταίες δεκαετίες, μια εξαιρετικά επικίνδυνη ψυχογενής διατροφική διαταραχή στοιχειώνει τις δυτικές κοινωνίες. Η τηλεόραση και ο Τύπος φιλοξενούν όλο και πιο συχνά σοκαριστικές εικόνες αποστεωμένων κοριτσιών, μαρτυρίες δικές τους ή του οικογενειακού περιβάλλοντός τους και γνώμες ειδικών για μια πάθηση που απειλεί ζωές. Οι πρώτες καταγραφές περιστατικών αυτοεπιβαλλόμενης ασιτίας ανάγονται χρονικώς στο Μεσαίωνα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα μιας νεαρής καλόγριας, στην πόλη Λέιτσεστερ της Αγγλίας, που για επτά ολόκληρα χρόνια τρεφόταν αποκλειστικά με κρασί και όστια.

Ο πρώτος, όμως, που περιέγραψε συμπτώματα αντίστοιχα με αυτά της νευρικής ανορεξίας ήταν ο Βρετανός Richard Morton, ο οποίος ήρθε σε επαφή με γυναίκες ασθενείς που εμφάνιζαν μειωμένη όρεξη, αμηνόρροια, αποστροφή προς το φαγητό και υπερδραστηριότητα. Αυτό που τράβηξε την προσοχή του ήταν η έκδηλη αδιαφορία αυτών των γυναικών για τον υποσιτισμό τους και την κακή κατάσταση της υγείας τους.

Το 1873 στη Γαλλία, ακούστηκε για πρώτη φορά ο όρος «υστερική ανορεξία» από τον Charles Lasegue, ενώ ένα χρόνο αργότερα ο William Gull χρησιμοποίησε τον όρο «νευρική ανορεξία», για να περιγράψει την κατάσταση εφήβων, ως επί το πλείστων, ασθενών του, που είχαν τη νοσηρή πεποίθηση πως το φαγητό είναι επικίνδυνο. Από τα μέσα του 20ού αιώνα κι έπειτα, παρατηρήθηκε έξαρση του φαινομένου, πιθανότατα λόγω των νέων προτύπων ομορφιάς που επέβαλαν τα ΜΜΕ.

Τι είναι η νευρική ανορεξία
Η νευρική ανορεξία είναι μια ψυχογενής διατροφική διαταραχή, κατά την οποία ο ασθενής περιορίζει εκουσίως την πρόσληψη τροφής, φοβούμενος την αύξηση βάρους. Ο όρος «ανορεξία» είναι αποπροσανατολιστικός, καθώς δεν πρόκειται για διαταραχή της όρεξης. Η έλλειψη όρεξης για φαγητό επέρχεται πολύ αργότερα, στην εξέλιξη της νόσου. Συνήθως, η νευρική ανορεξία ξεκινά με μια απλή δίαιτα. Με την πάροδο του χρόνου, η απώλεια βάρους προσδίδει στο άτομο μια μεθυστική αίσθηση ελέγχου και το εγκλωβίζει σε έναν επικίνδυνο φαύλο κύκλο, που μπορεί να οδηγήσει στη λιμοκτονία.

Διαγνωστικά κριτήρια
Σύμφωνα με το Διαγνωστικό Σύστημα Ταξινόμησης των Ψυχικών Διαταραχών DSM-IV, τα άτομα που πάσχουν από νευρική ανορεξία παρουσιάζουν την εξής κλινική εικόνα:
- Άρνηση διατήρησης του σωματικού βάρους στα ελάχιστα φυσιολογικά επίπεδα για την ηλικία και το ύψος τους (βάρος τουλάχιστον 15% χαμηλότερο του φυσιολογικού)
- Έντονος φόβος παχυσαρκίας
- Διαστρεβλωμένη αντίληψη για το σώμα τους και άρνηση της σοβαρότητας της κατάστασής τους
- Αμηνόρροια (απουσία τριών τουλάχιστον διαδοχικών εμμήνων ρύσεων)

Κίνδυνοι για την υγεία
Η νευρική ανορεξία μπορεί να προκαλέσει πολύ σοβαρές επιπλοκές και να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο. Ο υποσιτισμός, στον οποίο καταδικάζει τον εαυτό του ένας ανορεκτικός, έχει ως συνέπεια, μεταξύ άλλων, την υπατική δυσλειτουργία, την αμηνόρροια, τη χαμηλή αρτηριακή πίεση, την αναιμία, τις έντονες ενοχλήσεις στην κοιλιακή χώρα, τη βραδυκαρδία και την ελάττωση της οστικής πυκνότητας.

Η κατάθλιψη, η αϋπνία, η αδυναμία, οι ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές, η ευερεθιστότητα, η απόσυρση, η δυσανεξία στο κρύο, η μείωση σεξουαλικής επιθυμίας και η εκδήλωση σεξουαλικής ανικανότητας στους άντρες είναι μερικά ακόμη από τα επακόλουθα της ανορεξίας. Το ποσοστό θνησιμότητας ανέρχεται στο 20%, και τα αίτια θανάτου είναι συνήθως η καρδιακή προσβολή, αλλά και η αυτοκτονία. Σε γενικές, λοιπόν, γραμμές πρόκειται για μια πάθηση επιβλαβή για την οργανική και ψυχική υγεία, την παραγωγικότητα και τις διαπροσωπικές σχέσεις του ατόμου.

Ανησυχητικά σημάδια
Ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά των ασθενών που υποφέρουν από νευρική ανορεξία είναι η άρνησή τους να αντιληφθούν τη σοβαρότητα της κατάστασής τους και να ζητήσουν βοήθεια. Συνήθως, το οικογενειακό τους περιβάλλον είναι αυτό που αναγνωρίζει τα σημάδια και προσπαθεί να τους πείσει να ξεκινήσουν θεραπεία.

Το πρώτο πράγμα που γίνεται αντιληπτό είναι η δραματική απώλεια βάρους. Για να αποφύγει τα επικριτικά σχόλια, ο ανορεκτικός προσπαθεί να κρύψει την αδυναμία του, φορώντας, για παράδειγμα, φαρδιά ρούχα. Παράλληλα, αρνείται να φάει συγκεκριμένα φαγητά και βρίσκει συνεχώς δικαιολογίες για να χάνει γεύματα. Καθημερινά, επιδίδεται σε εξαντλητική γυμναστική, ακόμη και αν σωματικά δεν το αντέχει, λόγω εξασθένισης, αρρώστιας ή τραυματισμού. Οι σχέσεις του με τους γύρω του διαταράσσονται, ενώ οι φίλοι και οι δραστηριότητές του συνεχώς ελαττώνονται.

Το άτομο που πάσχει από νευρική ανορεξία έχει εντελώς διαστρεβλωμένη αντίληψη για το σώμα του. Γι’ αυτό και παραπονιέται συνεχώς για τα παραπανίσια κιλά του, ακόμη και αν στην πραγματικότητα είναι λιπόσαρκο. Ο φόβος της παχυσαρκίας είναι έντονος και η εμμονή σχετικά με το σώμα του, τα κιλά, τις θερμίδες, το φαγητό και τη δίαιτα στοιχειώνει την καθημερινότητα, αλλά και τα όνειρά του.

Ομάδες υψηλού κινδύνου
Το 90-95% των ατόμων που πάσχουν από νευρική ανορεξία είναι γυναίκες. Η ασθένεια αφορά κυρίως εφήβους, αν και μπορεί πλέον να τη συναντήσει κανείς και σε μικρότερα παιδιά ή άτομα που διανύουν την τρίτη δεκαετία της ζωής τους. Έρευνες έχουν δείξει πως στην πλειοψηφία τους οι ασθενείς είναι Καυκάσιοι και ανήκουν στη μεσαία και ανώτερη κοινωνικοοικονομική τάξη. Οι δυτικές, εκβιομηχανισμένες κοινωνίες έχουν φυσικά το προβάδισμα στα ποσοστά, ενώ πιο επιρρεπή αποδεικνύονται τα άτομα που ασχολούνται με το μόντελινγκ, τον αθλητισμό ή άλλα επαγγέλματα που απαιτούν τέλειες αναλογίες. Η ύπαρξη κάποιας άλλης ψυχικής διαταραχής, καθώς και πιθανά περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης φαίνεται να σχετίζονται άμεσα με την εμφάνιση της νευρικής ανορεξίαςΝευρική ανορεξία και άντρες
Μόνο ένα 5-10% των ατόμων που πάσχουν από νευρική ανορεξία είναι άντρες, γεγονός που πιθανότατα οφείλεται στο ότι στις σύγχρονες κοινωνίες η γυναικεία ομορφιά έχει ταυτιστεί με την ισχνότητα, ενώ η αντρική με ένα μυώδες, γυμνασμένο σώμα. Επίσης, καθώς οι διατροφικές διαταραχές θεωρούνται γυναικείο «προνόμιο», οι έρευνες που έχουν γίνει σε άντρες ασθενείς είναι πολύ λιγότερες, με αποτέλεσμα, σε ορισμένες περιπτώσεις, τα συμπτώματα της νευρικής ανορεξίας στους άντρες να μη γίνονται αντιληπτά. Το σίγουρο πάντως είναι πως τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ολοένα και πιο επίμονη ενασχόληση των αντρών με την εξωτερική τους εμφάνιση.

Αίτια
Αν και τα αίτια της νευρικής ανορεξίας δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως, οι επιστήμονες αποδίδουν αυτήν τη διατροφική διαταραχή σε ένα συνδυασμό ψυχολογικών, κοινωνικών και βιολογικών παραμέτρων. Σε έρευνα του Πανεπιστημίου του Κόβεντρι, στη Μεγάλη Βρετανία, δεκαπέντε ανορεκτικοί ασθενείς κλήθηκαν να περιγράψουν τους παράγοντες που κατά τη γνώμη τους προκάλεσαν την πάθησή τους. Οι λέξεις δυστυχία, έλεγχος, εμμονή και τελειομανία ήταν κοινές στις απαντήσεις των περισσότερων.

Είναι γεγονός ότι υποβαλλόμενος εκουσίως σε υποσιτισμό ένας ανορεκτικός στην πραγματικότητα επιδιώκει να ανακτήσει τον έλεγχο της ζωής του. Η ικανότητά του να ελέγχει το φαγητό του είναι πηγή ευχαρίστησης και υπερηφάνειας, γι’ αυτό και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα του γίνεται εμμονή. Στην πλειοψηφία τους, οι ασθενείς αυτοί είναι άτομα τελειομανή, καταθλιπτικά, με ιδιαίτερα χαμηλή αυτοπεποίθηση, ανικανότητα έκφρασης των συναισθημάτων τους και έντονη την ανάγκη επιβεβαίωσης από τους άλλους. Χάνοντας κιλά πιστεύουν πως θα κερδίσουν την εκτίμηση των οικείων τους, όμως τελικά καταφέρνουν το αντίθετο.

Το ασταθές, υπερπροστατευτικό, ή πολύ αυστηρό οικογενειακό περιβάλλον, η απόρριψη, οι πιεστικά υψηλές προσδοκίες, πιθανά τραυματικά γεγονότα κατά τη διάρκεια της εφηβείας, καθώς και περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης δρουν ενισχυτικά στην εμφάνιση της νόσου. Η ζωή στο δυτικό κόσμο είναι ένας ακόμη επιβαρυντικός παράγοντας. Η εμμονή που έχουν οι σύγχρονες κοινωνίες με την εξωτερική εμφάνιση και τα «αποστεωμένα» πρότυπα ομορφιάς που προβάλλονται συνεπάγονται έντονη δυσαρέσκεια εκ μέρους των νέων γενιών κοριτσιών ή αγοριών για το σώμα τους, καθώς και την υιοθέτηση ακραίων μεθόδων ελάττωσης βάρους.

Ο βιολογικός παράγοντας έχει μπει στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια. Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει ασυνήθιστα επίπεδα ορισμένων νευροδιαβιβαστών που ελέγχουν την πείνα, την όρεξη και την πέψη, στον εγκέφαλο των ατόμων που πάσχουν από κάποια διατροφική διαταραχή. Συγκεκριμένα, έρευνα του Πανεπιστημίου του Πίτσμπεργκ των Ηνωμένων Πολιτειών σε ανορεκτικούς ασθενείς έδειξε υπερβολικά αυξημένα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλό τους. Τα στοιχεία αυτά μπορούν να αποτελέσουν βάση για αναλυτικότερες έρευνες και για καλύτερη κατανόηση των αιτιών της νευρικής ανορεξίας. Τέλος, είναι επίσης πιθανή μια γενετική συνιστώσα, αν και τα επιστημονικά στοιχεία που έχουμε προς αυτήν την κατεύθυνση είναι προς το παρόν περιορισμένα.

Θεραπεία
Από τα παραπάνω είναι προφανές πως η νευρική ανορεξία είναι μια ιδιαίτερα επικίνδυνη διαταραχή, που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο. Η ανάρρωση είναι εφικτή, με την προϋπόθεση όμως πως ο ασθενής θα απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό. Αρχικός στόχος της θεραπείας είναι η βαθμιαία ανάκτηση του φυσιολογικού σωματικού βάρους του ασθενή. Σε περιπτώσεις με σοβαρές οργανικές επιπλοκές, κατάθλιψη, ιδέες αυτοκτονίας και έλλειψη υποστηρικτικού οικογενειακού περιβάλλοντος, η ενδονοσοκομειακή νοσηλεία κρίνεται αναγκαία. Με την κατάλληλη αντιμετώπιση, στήριξη και καθοδήγηση από μια ομάδα ειδικών (γιατρών, ψυχολόγων, διατροφολόγων) ο ασθενής θα καταφέρει να ξεπεράσει τα προβλήματα υγείας που έχουν πιθανώς προκύψει, θα βελτιώσει τη σχέση του με το φαγητό και το σώμα του, και θα υιοθετήσει ισορροπημένες διατροφικές συνήθειες.

Η διαδικασία αυτή δεν είναι καθόλου εύκολη, καθώς συχνά τα ανορεκτικά άτομα επιχειρούν να υπονομεύσουν τις θεραπευτικές μεθόδους. Η ατομική ψυχοθεραπεία, αλλά και η στήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον επιβάλλονται, για να μπορέσει το άτομο να επανενταχτεί στη φυσιολογική του ζωή, να επενδύσει ξανά σε ανθρώπους και δραστηριότητες, και να έχει λιγότερες πιθανότητες παλινδρόμησης σε παθολογικές καταστάσεις. Σε περίπτωση που η νευρική ανορεξία συνυπάρχει με κατάθλιψη, ψυχαναγκαστική διαταραχή, ή άγχος, η λήψη φαρμάκων είναι απαραίτητη.

Διάγνωση
Σύμφωνα με τον επίκουρο καθηγητή της Παιδοψυχιατρικής Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεράσιμο Κολαΐτη, το 25% τον ατόμων που πάσχουν από νευρική ανορεξία θεραπεύεται, το άλλο 25% παραμένει χρονίως πάσχον, ενώ το 50% παρουσιάζει μερική βελτίωση, έχοντας πάντα ανησυχίες σχετικές με το φαγητό. Ωστόσο, τα ποσοστά αυτά αναφέρονται μόνο σε πληθυσμούς που έχουν δεχτεί βοήθεια, οπότε δεν μπορούν να γενικευτούν.

Η συγκεκριμένη διαταραχή δεν υποχωρεί χωρίς θεραπεία. Οι στατιστικές δείχνουν πως όσο νωρίτερα ζητηθεί βοήθεια, τόσο καλύτερη είναι η διάγνωση. Αντιθέτως, τα άτομα που πάσχουν από νευρική ανορεξία για μεγάλο χρονικό διάστημα ή εμφάνισαν για πρώτη φορά συμπτώματα της ασθένειας κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής τους έχουν μικρότερες πιθανότητες πλήρους ανάρρωσης.

Η νευρική ανορεξία είναι η ψυχική πάθηση με το μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας. Ένα 10-20% των ασθενών πεθαίνει, συνήθως εξαιτίας ιατρικών επιπλοκών ή αυτοκτονίας.

Πρόληψη
Η πρόληψη της νευρικής ανορεξίας είναι ίσως εξίσου επιτακτική με τη θεραπεία της. Λέγοντας πρόληψη, σε αυτήν την περίπτωση, εννοούμε τη συστηματική προσπάθεια αλλαγής των συνθηκών εκείνων που προκαλούν ή διαιωνίζουν την ασθένεια. Για να συμβεί κάτι τέτοιο, είναι αρχικά απαραίτητη η ενημέρωση όλων, σχετικά με τα σημάδια αυτής της διατροφικής διαταραχής. Το επόμενο θύμα της νευρικής ανορεξίας μπορεί να είναι η κόρη μας, η αδελφή μας ή η καλύτερή μας φίλη. Όσο νωρίτερα αναγνωρίσουμε το πρόβλημα τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι η θεραπεία..Για να μη χρειαστεί, όμως, να φτάσουμε καν στο κατώφλι της ανορεξίας, είναι απαραίτητο να ελαττώσουμε τους παράγοντες που την προκαλούν. Ένα ισορροπημένο οικογενειακό περιβάλλον, που ενθαρρύνει την επικοινωνία και την κριτική σκέψη, είναι ασπίδα ενάντια στις διατροφικές διαταραχές. Τα παιδιά είναι σημαντικό να μάθουν από μικρά να εκτιμούν και να σέβονται τον εαυτό τους, να μην επηρεάζονται άκριτα από όσα βλέπουν, ακούν ή διαβάζουν, να εκτιμούν τους γύρω τους για τον ψυχικό τους πλούτο και όχι μόνο για την εξωτερική τους εμφάνιση, να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, και να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες που προκύπτουν στις σχέσεις τους. Η οικογένεια, το σχολείο, αλλά και διάφορες κοινωφελείς οργανώσεις έχουν τη δύναμη να σώσουν ζωές. Στη χώρα μας, με πρωτοβουλία της πρώην πάσχουσας ηθοποιού Ζέτας Δούκα, έχει ιδρυθεί η μη κερδοσκοπική εταιρεία «Ανάσα», που στοχεύει στη στήριξη των ατόμων με διατροφικές διαταραχές και των οικογενειών τους, καθώς και στην ενημέρωση του κοινού για την ύπαρξη και τις διαστάσεις του προβλήματος.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ (Nolita ''No Anorexia'' campaign)

Κατα τη διαρκεια της εβδομαδας μοδας στο Μιλανο, εκανε την εμφανιση της σε πρωτοσελιδα εφημεριδων και σε μεγαλες διαφημιστικες πινακιδες η φωτογραφια μιας γυμνης ανορεξικης γυναικας..

Η φωτογραφιση αυτη ειναι η διαφημιστικη καμαπανιας μιας γυναικειας εταιρειας ρουχων(nolita) με κεντρικο τιτλο της καμπανιας "No Anorexia".

Στοχος του φωτογραφου Oliviero Toscani ειναι να προβαλει το γυμνο αυτο σωμα για να δειξει σε ολους τι μπορει να προκαλεσει αυτη η μορφη αρρωστιας,η οποια προκαλειται τις περισσοτρες φορες απο λανθασμενα προτυπα που προβαλλονται στον χωρο της μοδας.

Η καμπανια αυτη επικροτηθηκε και απο τον ιταλο υπουργο υγειας ο οποιος αναφερει οτι το προβλημα της νευρικης ανορεξιας ειναι αναμφισβητητα πολυ σοβαρο θεμα για την υγεια πολλων νεων γενεων και το θεμα της διαφημιστικης καμπανιας ειναι ικανο να αφυπνισει συνειδησεις.

Το μοντέλο Kate Mοss πάσχει από νευρική ανορεξία

Υπάρχουν δύο τύποι anorexia: ο περιοριστικός, που χαρακτηρίζεται από νηστεία και αποχή από την τροφή, και ο βουλιμικός, με επεισόδια ανεξέλεγκτης πολυφαγίας που ακολουθούνται από εμέτους ή χρήση φαρμάκων (καθαρτικών, διουρητικών), προκειμένου να ελεγχθεί η πρόσληψη επιπλέον θερμίδων και να μην υπάρξει η παραμικρή αύξηση του βάρους σώματος.

O βουλιμικός τύπος είναι πιο επικίνδυνος λόγω των ηλεκτρολυτικών διαταραχών που μπορεί να προκύψουν από την κατάχρηση φαρμάκων και τους εμέτους. Ο περιοριστικός τύπος μπορεί να μην έχει απειλητικές για τη ζωή επιπτώσεις, έως τα τελικά στάδια.

Η anorexia είναι ύπουλη διαταραχή. Μπορεί να ξεκινήσει με μια απλή δίαιτα και πρόγραμμα γυμναστικής. Μετά την πρώτη απώλεια βάρους, η έφηβη αισθάνεται ικανοποίηση και θέτει συνεχώς στόχους για όλο και μεγαλύτερη απώλεια κιλών. Ακολουθεί η αμηνόρροια – η έλλειψη οιστρογόνων μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια οστίτη ιστού, ακόμη και σε οστεοπόρωση σε αυτή την τόσο νεαρή ηλικία !!! Σε αυτό το στάδιο μεταβάλλεται η ψυχοσύνθεση, το άτομο απομονώνεται, αφοσιώνεται απόλυτα στο «στόχο» της συνεχούς απώλειας βάρους και αντιπαθεί οποιονδήποτε επιχειρεί να διακόψει το φαύλο αυτό κύκλο. Παρατηρούνται απίσχναση, αφυδάτωση, υποθερμία, βραδυκαρδία και οιδήματα στα κάτω άκρα. Παρ’ όλα αυτά η έφηβη μπορεί να έχει πλήρη σωματική και πνευματική δραστηριότητα και να μην αισθάνεται καθόλου άρρωστη. Δεν θέλει να επισκεφθεί ιατρό και αρνείται οποιαδήποτε βοήθεια.

Η αντιμετώπιση της νευρογενούς ανορεξίας είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Οι κοπέλες αυτές παγιδεύονται σε ένα σύνθετο πλέγμα διαταραχών χωρίς επιστροφή. Είναι πολύ κουραστικές για το περιβάλλον τους και συχνά λένε ψέματα ή εξαπατούν προκειμένου να συνεχίζουν ανενόχλητες την συνεχή απώλεια βάρους (που είναι και ο μοναδικός τους πλέον σκοπός). Το δύσκολο εγχείρημα της αντιμετώπισης αφορά ομάδα που αποτελείται από παιδίατρο-εφηβίατρο, παιδοψυχίατρο και διαιτολόγο. Το πρώτο στάδιο αφορά την αποκατάσταση των σωματικών λειτουργιών και του σωματικού βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα. Μόνο εάν αποκατασταθεί ικανοποιητικά η σωματική κατάσταση μπορεί η ψυχική σφαίρα να επανέλθει κατά το δυνατό και να επανακαθιερωθούν φυσιολογικές διατροφικές συνήθειες. Η θεραπεία είναι πολύ δύσκολη σε εξωτερική βάση και συχνά απαιτείται μακρά νοσηλεία λόγω της δυσκολίας συνεργασίας με τις ασθενείς. Απόλυτη ίαση δεν υπάρχει. Ύφεση παρατηρείται στο 40% των ασθενών, απλή βελτίωση στο 30% και επιδείνωση στο 20%. Σε 10% των περιπτώσεων η νόσος έχει μοιραία κατάληξη.

Η ανορεξία είναι νόσημα της ψυχής. Ουσιαστικά πρόκειται για την προδοσία του σώματος από την ψυχή. Έμφαση θα πρέπει να δοθεί στην πρώιμη ανίχνευση της διαταραχής, από την οικογένεια ή το γιατρό που παρακολουθεί την κοπέλα, ώστε να υπάρξει η ευκαιρία έγκαιρης παρέμβασης πριν την πλήρη εγκατάσταση της νόσου και έτσι επιτυχέστερη αντιμετώπιση. Για όλα τα παραπάνω σημαντική είναι η γνώση των χαρακτηριστικών συμπτωμάτων της ανορεξίας, όχι μόνο από την ιατρική κοινότητα, αλλά και το ευρύτερο κοινό.

ΒΟΥΛΙΜΙΑ-ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ - Διάγνωση-Αίτια- Αντιμετώπιση

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΦΗΒΟΥΣ

«Άβουλες υπομονές και μυστικές αγάπες σε φρουρούν και ταπεινωμένη μένεις στον κλοιό »Τίλλα Μπάλη

Το θέμα των διατροφικών διαταραχών του τύπου της νευρογενούς ανορεξίας αποκτά σήμερα ιδιαίτερη σημασία λόγω της αυξανόμενης συχνότητάς τους, της σοβαρής οργανικής και ψυχοκοινωνικής δυσλειτουργίας που προκαλούν και της ιδιαίτερα δύσκολης αντιμετώπισής τους. Επιπλέον, οι υποτροπές είναι συχνές, η πρόγνωση επιφυλακτική και η θνητότητα υψηλή.

Η νευρογενής ανορεξία (anorexia nervosa) περιγράφηκε για πρώτη φορά από sir William Gull το 1974. Τα βασικά κριτήρια διάγνωσης σύμφωνα με το Αμερικανικό εγχειρίδιο διάγνωσης ψυχικών νοσημάτων είναι τα παρακάτω :

Α.Άρνηση διατήρησης του ελάχιστου για την ηλικία και το ύψος σωματικού βάρους (απώλεια βάρους ή μη πρόσληψη βάρους σε περίοδο σωματικής αύξησης, ώστε το σωματικό βάρος να υπολείπεται κατά >15% του φυσιολογικού)

Β.Έντονος φόβος για την παχυσαρκία και την πρόσληψη βάρους

Γ.Διαταραχή της εικόνας σώματος (ο ασθενής αισθάνεται παχύσαρκος, παρά το ότι είναι λιπόβαρης) ή/και επίμονη άρνηση παραδοχής της νόσου και της βαρύτητας της κατάστασης

Δ.Αμηνόρροια (πρωτοπαθής-25% ή δευτεροπαθής : απουσία τουλάχιστον 3 αναμενόμενων διαδοχικών κύκλων εμμηνορρυσίας)

Κριτήριο Γ

Αξίζει να σημειωθεί ότι 85% των ασθενών με νευρογενή ανορεξία διαγιγνώσκονται στην ηλικία 13 έως 20 ετών-πρόκειται δηλαδή για ασθένεια των εφήβων. Οι περιπτώσεις που έχουν όλα τα κριτήρια που περιγράφηκαν έχουν συχνότητα 0.5-1%, υπάρχουν ωστόσο και άτυπες μορφές ή αρχικά στάδια της νόσου που μπορεί να φτάσουν και το 20% του εφηβικού πληθυσμού ! Η πάθηση είναι 10 φορές συχνότερη στα κορίτσια και αφορά κυρίως τη Λευκή φυλή και τις ανώτερες κοινωνικοοικονομικά τάξεις. Συχνά πρόκειται για χαρισματικά κορίτσια και πολύ καλές μαθήτριες. Ανησυχία προκαλούν η συνεχώς αυξανόμενη συχνότητα τέτοιων διαταραχών στους νέους, η αύξηση των κρουσμάτων σε κατώτερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα, σε άλλες φυλές και σε αναπτυσσόμενες χώρες.

Η αιτιολογία παραμένει σύνθετη και φαίνεται να βασίζεται σε μία αλληλεπίδραση βιοψυχοκοινωνικών παραγόντων. Σίγουρα προϋπάρχει μία «ευαίσθητη» προσωπικότητα και από το ιστορικό μπορεί να διαπιστωθούν ορισμένοι παράγοντες που έχουν συσχετισθεί με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης της νόσου όπως το ιστορικό παχυσαρκίας στο παρελθόν, η ομοφυλοφιλία στα αγόρια, η κατάθλιψη, η τελειομανής συμπεριφορά, η έλλειψη αυτοπεποίθησης και η σεξουαλική κακοποίηση. Η παρουσία συγγενών α΄ βαθμού με anorexia υποστηρίζει τη γενετική βάση του νοσήματος, ενώ μεγάλη είναι η συχνότητα της διαταραχής στο χώρο του modeling και μεταξύ αθλητριών υψηλού επιπέδου σε τομείς που απαιτούν εξαιρετικά «λεπτή» σιλουέτα και παιδικότητα σώματος (ρυθμική γυμναστική, χορεύτριες μπαλέτου). Εκλυτικοί παράγοντες-αφορμές για την εκδήλωση της πάθησης μπορεί να είναι ο θάνατος αγαπημένου προσώπου ή η αλλαγή του τόπου διαμονής, ενώ σημαντικό ρόλο παίζει και η πίεση των ΜΜΕ για το πρότυπο «λεπτής σιλουέτας».

ΠΡΟΤΥΠΑ ΑΝΟΡΕΞΙΚΩΝ ΜΟΝΤΕΛΩΝ

Ζούμε σ’έναν κόσμο όπου κυριαρχούν τα πρότυπα των πολύ λεπτών-ανορεξικών μοντέλων, τα οποία θεωρούνται φυσιολογικά, και επομένως πολύ ελκυστικά. Αυτό όμως είναι λάθος! Οι γονείς είναι πολύ σημαντικό να επισημάνουν στα παιδιά τους ότι αυτό που προστάζει η μόδα δεν είναι και το τέλειο. Η ανορεξία είναι μια αρρώστια που μπορεί να αποβεί και μοιραία, γι’αυτό το λόγο χρειάζεται μεγάλη προσοχή.Η βιομηχανία μόδας μας λέει ότι πρέπει να είσαι ανορεξική για να είσαι όμορφη, γεγονός που οδηγεί στο ψευδές συμπέρασμα, πως αν είσαι υπέρβαρος είσαι και άσχημος.

ΜΟΝΤΕΛΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΝ ΚΟΚΑΙΝΗ ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΝΟΡΕΞΙΚΕΣ

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την εποχή που η Κέιτ Μος φωτογραφήθηκε να παίρνει κοκαΐνη. Οι φωτογραφίες της έκαναν τον γύρο του κόσμου και η ίδια έχασε αρκετές δουλειές. Όμως η Κέιτ Μος επανήλθε και μάλιστα φέτος μπήκε στο χώρο των σχεδιαστών.

Η Κέιτ Μος αποφάσισε να μοιραστεί τις απόψεις της για τη μόδα και η εταιρεία Topshop διέθεσε ρούχα με την υπογραφή της. Φέτος, το γνωστό μοντέλο αποφάσισε να δώσει υπογράψει ρούχα από εμπριμέ υφάσματα της εταιρείας Iconic Liberty. Δυστυχώς η κολεξιόν αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό από τους κριτικούς μόδας. Το βασικό τους επιχείρημα ήταν ότι τα ρούχα είναι σχεδιασμένα για ανορεξικά μοντέλα και καμιά γυναίκα με κανονικές αναλογίες θα μπορούσε να φορέσει άνετα τα στενά ρούχα της Κέιτ.

ΚΟΚΑΪΝΗ

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η κοκαΐνη απομονώθηκε από τα φύλλα του θάμνου Erythroxylon coca, ο οποίος ευδοκιμεί σε μεγάλα υψόμετρα της Νότιας και της Κεντρικής Αμερικής. Οι Ισπανοί κατακτητές το 1530 παρατήρησαν ότι οι Ίνκας, πιθανότατα οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν φύλλα κόκας, τα μασούσαν ανάμεικτα με κομματάκια ασβεστόλιθου ή στάχτες για ευχαρίστηση ή για να αντέξουν τις δύσκολες εργασίες, την πείνα και την δίψα. Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν σε θρησκευτικές τελετές. Τo μάσημα των φύλλων συνεχίζεται ακόμα και σήμερα στην Κολομβία, στο Περού, στον Ισημερινό και στη Βολιβία ακόμη και από τουρίστες, καθώς βοηθά στην αντιμετώπιση της ‘‘Νόσου του Μεγάλου Υψομέτρου’’. Ωστόσο, η συγκεκριμένη ενέργεια δε σχετίζεται με τη χρήση της κοκαΐνης ως ναρκωτική ουσία, αφού τα φύλλα περιέχουν μόνο 0,5-1% κοκαΐνη, που απορροφάται αργά από τον οργανισμό χωρίς να επιφέρει καμία παρενέργεια.
Ο πρώτος που απομόνωσε την κοκαΐνη στην κρυσταλλική μορφή της από τα φύλλα του Erythroxylon coca ήταν ο Γερμανός χημικός Wohler το 1858, ο οποίος και διαπίστωσε ότι προκαλεί αναισθησία στη βλεννογόνο της γλώσσας. Οι μελέτες που πραγματοποίησε ο Freud σχετικά με την κλινική χρήση της κοκαΐνης χαρακτηρίζουν την αποκαλούμενη «περίοδο της κοκαΐνης» (1884-1887). Η μελέτη του Freud έστρεψε την προσοχή των ιατρών στην κοκαΐνη και ο οφθαλμολόγος Karl Kohler επέκτεινε τη χρήση της, ανακαλύπτοντας πως λειτουργεί αναισθητικά και στο μάτι.
Πριν το 1906, εταιρίες παρασκευής αναψυκτικών τύπου cola, χρησιμοποιούσαν την κοκαΐνη με πρόφαση κάποιες αρωματικές ιδιότητες, τις οποίες υποτίθεται πως έχει. Η χρήση της για προσωπική ευχαρίστηση παρατηρήθηκε αργότερα.
Από το 1914, η κατανάλωση κοκαΐνης απαγορεύτηκε στα περισσότερα κράτη του κόσμου, ενώ στη σύγχρονη ιατρική η κοκαΐνη χρησιμοποιείται ως τοπικό αναισθητικό για τις βλεννογόνους και ως ισχυρό παυσίπονο σε ορισμένες περιπτώσεις.

ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
Η κοκαΐνη είναι μία λευκή, άοσμη κρυσταλλική σκόνη που ανήκει στις διεγερτικές εξαρτησιογόνες ουσίες. Το όνομά της προέρχεται από τον θάμνο Erythroxylon coca, από τον οποίο και παράγεται. Άλλες ονομασίες της κοκαΐνης είναι : κρυσταλλική σκόνη, coke, C, χιόνι, αναψυκτικό, κοκό, κόκα και blow.
Η (υδροχλωρική) κοκαΐνη είναι ψυχοτρόπος ουσία που διεγείρει το κεντρικό νευρικό σύστημα, ενώ έχει και ιδιότητες αναισθητικού. Συνήθως εισπνέεται από τη μύτη, αλλά μπορεί να διαλυθεί και να γίνει ενέσιμη. Επίσης, από κάποιους χρήστες καπνίζεται. Μπορεί να αναμειχθεί με ηρωίνη, ένας συνδυασμός αρκετά επικίνδυνος, που μπορεί να επιφέρει ακόμη και θάνατο.
Η διάρκεια και ο χρόνος δράσης της κοκαΐνης εξαρτάται από τη συναισθηματική φόρτιση του ατόμου, από την ποσότητα της ουσίας και τον τρόπο χορήγησης. Παρατηρείται μεγάλη ποικιλία στις σωματικές και ψυχικές εκδηλώσεις, ανάλογα με το χρήστη.

Σωματικές Επιδράσεις: Το άτομο μπορεί στην αρχή να είναι εύθυμο, δραστήριο, να μην νιώθει κούραση, ενώ παράλληλα να εκδηλώνει ανησυχία, νευρικότητα, εριστικότητα και άγχος. Τα συμπτώματα γενικά περιορίζονται στον χρόνο που η κοκαΐνη κυκλοφορεί στο αίμα. Μία άλλη κύρια επίδρασή της στον οργανισμό είναι η ταχυκαρδία και η αύξηση της συστολικής αρτηριακής πίεσης. Η κοκαΐνη συνδέεται και με καρδιακά προβλήματα, ενώ έχουν αναφερθεί και περιπτώσεις θανατηφόρων καρδιακών επεισοδίων.
Η μακρά ή εκτεταμένη χρήση μπορεί να έχει ως συνέπεια την ανάπτυξη χρόνιας φλεγμονής, ιστικής νέκρωσης και έλκους της βλεννογόνου της μύτης, με κατάληξη τη διάτρηση του ρινικού διαφράγματος. Καθώς η κοκαΐνη προκαλεί ανορεξία, χρόνιοι χρήστες ίσως αντιμετωπίσουν προβλήματα υγείας που σχετίζονται με την απώλεια βάρους και τον υποσιτισμό.

Ψυχολογικές Επιδράσεις: Μακροχρόνια χρήση ενδέχεται να οδηγήσει σε ψυχωσικά επεισόδια, με συμπτώματα παραληρήματος και παραισθήσεων. Σε επόμενο στάδιο, το άτομο μπορεί να γίνει πολύ επιθετικό και να φθάσει σε σημείο να κάνει κακό στον εαυτό του ή στους άλλους. Η κύρια όμως ψυχολογική επίδραση της κοκαΐνης στο άτομο είναι η κατάθλιψη.

Κοκαΐνη και Εγκυμοσύνη: Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι γυναίκες που λαμβάνουν κοκαΐνη είναι πιθανόν να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα, όπως αποβολή, αιμορραγίες, πρόωρος τοκετός και θνησιγονία (γέννηση νεκρού εμβρύου). Ακόμη, το νεογνό μπορεί να γεννηθεί κανονικά, αλλά να παρουσιάσει σωματικές δυσπλασίες.

ΚΟΚΑΪΝΗ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ
Εξάρτηση είναι η συνεχής ανάγκη για τη χρήση μιας ουσίας, η οποία μπορεί να είναι είτε σωματική, είτε ψυχική. Δεν έχει ακόμη εξακριβωθεί εάν η κοκαΐνη προκαλεί σωματική εξάρτηση, το σίγουρο όμως είναι πως προκαλεί έντονη ψυχική εξάρτηση.

Χαρακτηριστικά εξάρτησης: Ο χρήστης κοκαΐνης βρίσκεται σε μία συνεχή και έντονη αναζήτησή της, επειδή του λείπει το αίσθημα της μεγάλης ευφορίας και υπερδιέγερσης που νιώθει όταν βρίσκεται υπό την επήρειά της. Το κύριο χαρακτηριστικό του συνδρόμου στέρησης από την χρήση κοκαΐνης είναι πως το άτομο πέφτει σε κατάθλιψη, όταν δεν βρίσκεται υπό την επίδρασή της.
Σε χρόνια χρήση, αναπτύσσεται και το φαινόμενο της «αντίστροφης ανοχής». Πρόκειται για το φαινόμενο στο οποίο ο οργανισμός καθίσταται ολοένα και πιο ευαίσθητος στη δράση της ουσίας.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ
Δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές στη θεραπεία της εξάρτησης από κοκαΐνη σε σχέση με άλλες εξαρτησιογόνες ουσίες. Το άτομο που είναι εξαρτημένο από κοκαΐνη μπορεί να αναζητήσει βοήθεια από τον γιατρό του ή να απευθυνθεί σε ένα ειδικευμένο κέντρο. Σε κάποιες περιπτώσεις απαιτείται εισαγωγή του σε μια θεραπευτική δομή, σε άλλες όμως μπορεί να παρακολουθήσει κάποιο ανοιχτό θεραπευτικό πρόγραμμα, όπου δεν απαιτείται η παραμονή του στη δομή.
Το άτομο στη θεραπεία διέρχεται μέσα από κάποια στάδια, τα οποία χαρακτηρίζονται από μεταβολές στη διάθεσή του. Σ' ένα από αυτά οι θεραπευόμενοι αποκτούν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αναπτύσσουν το αίσθημα ότι όλα βρίσκονται υπό έλεγχο. Το άτομο μπορεί να νομίζει ότι είναι εύκολο να κρατηθεί μακριά από την χρήση κοκαΐνης, αλλά η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα υποτροπής. Γι’ αυτό το λόγο προτείνεται το άτομο να βρίσκεται σε συνεχή επαφή με τη θεραπευτική δομή.
Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι υπάρχει φαρμακευτική θεραπεία για την κοκαΐνη. Η χρήση υποκατάστατων, η οποία είναι διαδεδομένη στην περίπτωση της απεξάρτησης από οπιοειδή και νικοτίνη, δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα σε χρήστες κοκαΐνης. Σε ορισμένες χώρες, γίνονται επί του παρόντος σημαντικές επενδύσεις στην έρευνα για εύρεση εναλλακτικών επιλογών θεραπείας. Κατά τη διαδικασία της απεξάρτησης ο ασθενής παρουσιάζει σημαντικές αλλαγές στη διάθεσή του και η χορήγηση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων έχει κάποια θετικά αποτελέσματα. Συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή, μολονότι έχουν δοκιμαστεί κλινικά κάποια σκευάσματα. Σε χρόνιους χρήστες χορηγούνται φάρμακα ανάλογα με τα προβλήματα που πιθανότατα έχουν προκύψει από τη χρήση της ουσίας.
Ο συνδυασμός διαφόρων ψυχοκοινωνικών θεραπευτικών παρεμβάσεων θεωρείται επί του παρόντος η πλέον υποσχόμενη θεραπευτική επιλογή για τους χρήστες κοκαΐνης. Στη θεραπεία, καλό είναι να συμμετέχουν η οικογένεια, οι φίλοι και άλλα μέλη του κοινωνικού δικτύου του ατόμου.
Η θεραπευτική διαδικασία συνίσταται στην εκπαίδευση των ατόμων με στόχο:
• την πραγματοποίηση κοινωνικών επαφών,
• τη βελτίωση της αυτοεικόνας τους και
• την εξεύρεση εργασίας και ανταποδοτικών ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων.
Απώτερος στόχος είναι η καθιέρωση ενός διαφορετικού τρόπου ζωής (Roozen κ.ά., 2004).

Τα τελευταία δέκα χρόνια δίνεται μεγάλη έμφαση στον τομέα της πρόληψης, ακολουθώντας την κλασική άποψη ότι «η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία». Άποψη αναμφισβήτητα σωστή, η οποία όμως εγείρει ένα μείζον μεθοδολογικό ερώτημα: με ποιόν τρόπο γίνεται η πρόληψη;

1. Πρόληψη της χρήσης κοκαΐνης δεν σημαίνει απλώς και μόνο ενημέρωση (υγειονομική διαφώτιση, κατά τον παλαιότερο όρο). Η ενημέρωση μπορεί να αυξήσει το επίπεδο γνώσεων, αλλά δεν συνεπάγεται και την τροποποίηση των στάσεων και της συμπεριφοράς των ατόμων. Για παράδειγμα, τα όσα γνωρίζουμε σήμερα για τις ολέθριες συνέπειες του καπνού δεν έχουν εμποδίσει ούτε τους γιατρούς από το να καπνίζουν. Η πρόληψη, για να είναι αποτελεσματική, οφείλει να συμπληρώνει την πληροφόρηση με μια εκπαιδευτική διαδικασία που να συμβάλλει στην διαμόρφωση μιας πιο υπεύθυνης στάσης σε σχέση με τις επιλογές που κάνει το άτομο στη ζωή του. Αυτό γίνεται με διάφορες σύγχρονες μεθόδους ενεργητικής μάθησης.

2. Παράλληλα, σημαντικός παράγοντας είναι και η λήψη κάποιων ευρύτερων κοινωνικών μέτρων. Ένα παράδειγμα είναι αυτό του περιορισμού της έμμεσης «διαφήμισης» ψυχοτρόπων ουσιών μέσα από τα ΜΜΕ. Η γενικότερη αντίληψη που προβάλλεται μέσα από διάφορες εκπομπές, ότι το χτίσιμο μιας καριέρας και η συνακόλουθη κοινωνική καταξίωση πολλών δημοφιλών προσώπων (ηθοποιών, τραγουδιστών κλπ) συνοδεύεται από τη χρήση διεγερτικών ουσιών, αποτελεί λανθασμένο πρότυπο για τους νέους. Αυτό έχει οδηγήσει στην αντίληψη ότι ουσίες, όπως η κοκαΐνη, βοηθούν την ένταξη στο χώρο του θεάματος και των καλλιτεχνών.

3. Πρόληψη δεν σημαίνει άμεσα αποτελέσματα. Η αλλαγή στάσεων και η διαμόρφωση πιο υπεύθυνης συμπεριφοράς δε μπορεί να λάβει χώρα με πυροσβεστικού τύπου παρεμβάσεις. Χρειάζεται συνέχεια και συνέπεια στα προγράμματα, μέχρι να φανούν τα πρώτα αποτελέσματα.

Είναι προφανές ότι το ζήτημα των ναρκωτικών αποτελεί βασικό στόχο των φορέων της πρόληψης και προσεγγίζει ποικίλους άλλους τομείς της κοινωνίας. Σε τελική ανάλυση μας αφορά όλους.

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΚΑΙΝΗ

Μύθος: " Η κοκαΐνη δεν είναι επικίνδυνη ".
Πραγματικότητα: Μπορεί να προκαλέσει πολύ επικίνδυνες και αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, ενώ ακόμα και μία δοκιμή μπορεί να οδηγήσει σε εξάρτηση. Επίσης ο συνδυασμός της με αλκοόλ ή άλλες εξαρτησιογόνες ουσίες μπορεί να αποβεί μοιραίος για τη ζωή του χρήστη.

Μύθος: " Η κοκαΐνη έχει την ιδιότητα να αυξάνει τη σεξουαλική ευχαρίστηση ".
Πραγματικότητα: Στιγμιαία κάτι τέτοιο μπορεί να συμβαίνει, αλλά σταδιακά το ερωτικό ενδιαφέρον και επιθυμία μειώνονται, ενώ μπορεί να προκύψει μέχρι και σεξουαλική ανικανότητα.

Μύθος: " Η κοκαΐνη μπορεί να «σε ανεβάζει» ".
Πραγματικότητα: Αυτό συμβαίνει, αλλά όταν πάψει η επίδρασή της σε «ρίχνει» πολύ περισσότερο και μπορεί να προκαλέσει ακόμα και κατάθλιψη.

Μύθος: " Μπορείς να κάνεις χρήση κοκαΐνης με ελεγχόμενο τρόπο ".
Πραγματικότητα: Το να ελέγχεις τη χρήση της κοκαΐνης είναι δύσκολο. Όταν πάψει η επίδρασή της και το ευχάριστο συναίσθημα αντιστρέφεται, ο χρήστης νιώθει εξουθενωμένος και απογοητευμένος και αυτό τον οδηγεί στην επανάληψη της χρήσης, προκειμένου να βιώσει ξανά το αίσθημα ευφορίας. Αυτό όμως θα βοηθήσει για λίγο και το σίγουρο είναι ότι το αίσθημα απογοήτευσης και κατάθλιψης επανέρχεται πιο έντονο.

Μύθος: " Η κοκαΐνη αδυνατίζει ".
Πραγματικότητα: Αυτό που κάνει είναι ότι μειώνει το αίσθημα της πείνας, όσο κρατάει η δράση της. Αυτό σημαίνει ότι ο χρήστης μάλλον δεν θα φάει τίποτα. Όταν όμως η δράση της κοκαΐνης περάσει (περίπου μετά από μια ώρα), ο χρήστης θα ξανανιώσει πείνα.

Μύθος: " Η κοκαΐνη σε κάνει ελκυστικότερο ".
Πραγματικότητα: Όχι. Απλά όταν κάποιος είναι υπό την επήρεια της κοκαΐνης, αισθάνεται έντονα την ανάγκη να μιλά και νομίζει ότι είναι πιο κοινωνικός και πιο ενδιαφέρων για τους άλλους. Οι άλλοι, όμως, μπορεί απλά να τον βλέπουν ως φλύαρο και όχι ως ένα άτομο ευχάριστο για παρέα. Επιπλέον, η κοκαΐνη προκαλεί συχνά χρόνια ρινίτιδα και έντονη εφίδρωση, πράγματα καθόλου ελκυστικά.

DRUGS-MODELS

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

Τα παιδιά μπορεί να παίρνουν ναρκωτικά για διάφορους λόγους. Μπορεί απλά να θέλουν να είναι «cool» όπως κάποια μεγαλύτερα παιδιά που βλέπουν. Κάποτε, τα κινεί η περιέργεια. Άλλα παιδιά μπορεί να είναι λυπημένα, φοβισμένα, βαριεστημένα ή να έχουν άλλα προβλήματα (π.χ. οικογενειακά) και να παίρνουν τα ναρκωτικά για να «λύσουν» τα προβλήματα τους και να «νιώσουν» καλά.

Το να νιώθεις καλά και να είσαι καλά είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Παίρνοντας ναρκωτικά σίγουρα δεν μπορείς να είσαι καλά αφού ...

ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΣΑΙ !!!

Τα ναρκωτικά δεν μπορούν να λύσουν οποιουδήποτε είδους προβλήματα αφού σε κάνουν απλώς να τα ξεχάσεις. Δεν τα εξαφανίζουν !

Τα ναρκωτικά είναι χημικές ουσίες που αλλάζουν τον τρόπο που δουλεύει το σώμα σου... προς το κακό! Σίγουρα θα έχεις ακούσει κάποιες λέξεις όπως: Μαριχουάνα, κοκαΐνη, έκσταση, ηρωίνη, LSD. Αυτά όλα είναι ονόματα διαφόρων ναρκωτικών. Και τα τσιγάρα και το αλκοόλ είναι είδη ναρκωτικών, μόνο που είναι νόμιμα (μόνο για ενήλικες εννοείται!).

Οτιδήποτε καταναλώσεις σε μεγάλη ποσότητα βλάπτει το σώμα σου. Δεν πονάς την κοιλιά σου όταν τρως πολλά κεράσια; Και όταν πάρεις ναρκωτικά θα νιώσεις άσχημα, μόνο που δεν χρειάζεται καθόλου μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών για να κάνουν ΤΕΡΑΣΤΙΑ ζημιά στο σώμα σου! Ξέρεις γιατί;

Τα ναρκωτικά σκοτώνουν τα κύτταρα του εγκεφάλου. Και αντίθετα με τα μαλλιά και τα νύχια, όταν καταστραφούν τα κύτταρα του εγκεφάλου, ΔΕΝ ξαναδημιουργούνται.

Ακόμη, τα ναρκωτικά «θολώνουν» το μυαλό σου. Δεν μπορείς να σκεφτείς καθαρά. Πολλοί, όταν είναι «high» κάνουν ανόητα και επικίνδυνα πράγματα που δεν θα τα έκαναν εάν δεν είχαν πάρει ναρκωτικά. Το σχολείο γίνεται, για παιδιά-ναρκομανή, ακόμη πιο δύσκολο. Το χειρότερο, ίσως, για τα παιδιά αυτά, είναι ότι δεν αναπτύσσονται σωστά και φαίνονται συνεχώς άρρωστα.

Αν πάρεις ναρκωτικά έστω και για μια φορά, δεν θα εθιστείς αλλά θα σου δημιουργηθεί μια ίσως ανεπανόρθωτη ζημιά στον εγκέφαλο! Οπότε η φράση «Δοκίμασε, δεν θα πάθεις τίποτε από μια φορά» δεν ισχύει διότι η ζημιά γίνεται. Με την πρώτη δόση κοκαΐνης μπορεί να πάθεις καρδιακή προσβολή και να πεθάνεις (ναι, ακόμη κι εσύ!). Αξίζει;

Όταν ένα παιδί ή ενήλικας παίρνει συχνά ναρκωτικά γίνεται χρήστης εθισμένος, δηλαδή τα έχει πια ανάγκη για να ζήσει. Το σώμα του έχει συνηθίσει μ’ αυτά και δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς. Και δεν είναι εύκολο να σταματήσει κανείς. Χρειάζεται επειγόντως βοήθεια και μάλιστα πάρα πολλή. Ιδιαίτερα χρειάζεται την στήριξη από την οικογένεια και τους φίλους.

Αν υποπτεύεσαι πως κάποιος φίλος ή γνωστός σου παίρνει ναρκωτικά, δες τα πιο κάτω σημεία για να το επιβεβαιώσεις:

• Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί
• Ανησυχεί και γκρινιάζει ασταμάτητα
• Δεν ενδιαφέρεται πια για το σχολείο
• Μπλέκεται σε πολλούς καβγάδες
• Είναι συνεχώς κουρασμένος
• Η διάθεση του αλλάζει συνεχώς

Αν πράγματι αυτός ο φίλος ή γνωστός σου δείχνει τα πιο πάνω συμπτώματα, προσπάθησε πρώτα πρώτα να μιλήσεις μαζί του και να τον πείσεις (όχι με φωνές αλλά με έξυπνα επιχειρήματα!) ότι αυτό που κάνει είναι λάθος. Δείξε του πως είσαι έτοιμος να τον στηρίξεις και πρότεινε του να μιλήσετε μαζί στους γονείς του ή με κάποιον σύμβουλο

Παραισθησιογόνα

Η Φαινσικλιδίνη (PCP) διακόπτει τις λειτουργίες του νεοφλοιού, του τμήματος εκείνου του εγκεφάλου που ελέγχει τη νόηση και κρατά υπό έλεγχο τα ένστικτα.

Λόγω του ότι η ουσία μπλοκάρει τους υποδοχείς του πόνου, διάφορα βίαια επεισόδια μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα διάφορους αυτοτραυματισμούς. Ο χρόνος και οι κινήσεις του σώματος επιβραδύνονται. Ο μυϊκός συντονισμός επιδεινώνεται και οι αισθήσεις αμβλύνονται. Η ομιλία διαταράσσεται και χάνει τον ειρμό της.

Στα τελικά στάδια χρόνιας χρήσης, οι χρήστες συχνά εκδηλώνουν παρανοϊκή και βίαιη συμπεριφορά και βιώνουν παραισθήσεις. Οι μεγάλες δόσεις μπορεί να δημιουργήσουν σπασμούς και κώμα καθώς και καρδιακή ή πνευμονική δυσλειτουργία.

Το λυσεργικό οξύ (LSD), η μεσκαλίνη και η ψιλοκιβίνη (psilocybin) προκαλούν παραισθήσεις και αυταπάτες.

Τα φυσιολογικά συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν διασταλμένες κόρες, άνοδο της θερμοκρασίας, αυξηση του καρδιακού ρυθμού και της πίεσης, απώλεια της όρεξης, αϋπνία, και τρεμούλες. Ο χρήστης μπορεί να βιώσει πανικό, σύγχυση, καχυποψία, άγχος και απώλεια ελέγχου.

Τύπος	Πώς αποκαλείται;	Με τι μοιάζει;	Πώς χρησιμοποιείται;
Φαινσικλιδίνη	PCP, Hog, Αγγελόσκονη,Το πλοίο της αγάπης, Lovely, Φονιάς αγριόχορτο	Υγρό, άσπρη κρυσταλλικη σκόνη, χάπια, κάψουλες	Παίρνεται από το στόμα, γίνεται ένεση, καπνίζεται (ψεκάζεται πάνω σε τσιγαριλίκι ή σε τσιγάρο)
Λυσεργικό οξύ διθυλαμιδίνη	LSD, Acid, Microdot, Άσπρη αστραπή, Γαλάζιος Ουρανός και ζαχαρωτό	Χρωματαιστές ταμπλέτες, Colored tablets, στυπόχαρτο, διαυχές υγρό, λεπτά τετραγωνάκια ζελατίνης	Παίρνεται από το στόμα, γλείφεται στο χαρτί, η ζελατίνη και το υγρό μπορεί να τοποθετηθεί στα μάτια.
Μεσκαλίνη Mescaline and Peyote	Mesc, Buttons, and Cactus	Σκληροί καφέ δίσκοι, ταμπλέτες, κάψουλες	Οι δίσκοι μασιούνται καταπίνοντα ή καπνίζονται ενώ οι ταμπλέτες παίρνονται από το στόμα
Psilocybin	Μαγικά μανιτάρια	Φρέσκα ή αποξηραμένα μαντιάρια	Μασιέται ή καταπίνεται

Αντικαταθλιπτικά

Τα αποτελέσματα των αντικαταθλιπτικών σε πολλές περιπτώσεις είναι όμοια με εκείνα του αλκοόλ. Σε μικρές ποσότητες μπορούν να προκαλέσουν ηρεμία και χαλάρωση των μυών, αλλά σε μεγάλες δόσεις μπορούν να προκαλέσουν τραύλισμα, αστάθεια και αλλοίωση της αντιληπτικότητας.

Πολύ μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσουν αναπνευστικές δυσκολίες, κώμα ακόμα και θάνατο. Ο συνδυασμός αντικαταθλιπτικών και αλκοόλ πολλαπλασιάζει τις επιπτώσεις των ουσιών, αυξάνοντας τους κινδύνους.

Η τακτική χρήση αντικαταθλιπτικών μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τόσο την φυσιολογική όσο και την ψυχολογική εξάρτηση. Αν κάποιος σταματήσει να παίρνει μεγάλες δόσεις απότομα, μπορεί να παρουσιάσει στερητικό σύνδρομο με εκδηλώσεις άγχους, αϋπνία, τρεμούλας, παραληρήματος, σπασμών και μπορεί να αποβεί και θανατηφόρο.
Τα μωρά που γεννιούνται από μητέρες που κάνουν κατάχρηση αντικαταθλιπτικών, μπορεί επίσης να είναι εξαρτημένα από τα ναρκωτικά και να εμφανίσουν συμπτώματα στέρησης αμέσως μετά τη γέννησή τους. Μπορεί ακόμα να εμφανιστούν προβλήματα συμπεριφοράς καθώς και επιπλοκές στον τοκετό.

Τύπος	Πώς αποκαλείται;	Με τι μοιάζει;	Πώς χρησιμοποιείται;
Βαρβιτουρικά	Downers, Barbs, Blue Devils, Red Devils, Yellow Jacket, Yellows, Nembutal, Tuinals, Seconal, and Amytal	Κόκκινες-Κίτρινες-Μπλέ ή Κίτρινες - Μπλε κάψουλες	Από το στόμα
Methaqualone	Qualudes, Ludes, Sopors	Ταμπλέτες	Από το στόμα
Αγχολυτικά	Valium, Librium, Miltown, Serax, Equanil, Miltown, and Tranxene	Ταμπλέτες ή κάψουλες	Από το στόμα

Άλλα Διεγερτικά

Aλλα διεγερτικά μπορεί να προκαλέσουν αυξημένους καρδιακούς και αναπνευστικού ρυθμούς, υψηλή πίεση, διασταλμένα μάτια και μειωμένη όρεξη. Επιπροσθέτως, οι χρήστες μπορεί να νιώσουν εφίδρωση, πονοκέφαλο, θολή όραση, ζαλάδα, αϋπνία, και άγχος.

Σε εξαιρετικά μεγάλες δόσεις μπορεί να παρουσιαστεί ραγδαίος ή ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός, τρεμούλες, απώλεια συντονισμού, ακόμα και φυσιολογική κατάρρευση. Μια ένεση αμφεταμίνης δημιουργεί ξαφνική άνοδο στην πίεση του αίματος που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα εγκεφαλικό επεισόδιο, πολύ υψηλό πυρετό ή καρδιακή ανεπάρκεια.

Επιπρόσθετα με αυτά τα φυσιολογικά αποτελέσματα οι χρήστες αναφέρουν ότι αισθάνονται ανήσυχοι, αγχωμένοι και καταθλιπτικοί.

Οι υψηλότερες δόσεις εντείνουν τα αποτελέσματα. Κάποια άτομα που χρησιμοποιούν μεγάλες ποσότητες αμφεταμινών για μεγάλη χρονική περίοδο μπορεί να αναπτύξουν "αμφεταμινική ψύχωση" που περιλαμβάνει παραισθήσεις, αυταπάτες και παράνοια. Αυτά τα συμπτώματα εξαφανίζονται συνήθως μετά την διακοπή της χρήσης της ουσίας.

Τύπος	Πώς αποκαλείται;	Με τι μοιάζει;	Πώς χρησιμοποιείται;
Αμφεταμίνες	Speed, Uppers, Ups, Black beauties, Pep pills, Copilots, Bumblebees, Hearts, Benzedrine, Dexedrine, Footballs, and Biphetamine	Κάψουλες, χαπάκια, ταμπλέτες	Από το στόμα, με ένεση, από τη μύτη
Μεταμφεταμίνες	Crank, Crystal meth, Crystal methadrine, and Speed	Λευκή σκόνη, χαπάκια, στερεό που μοιάζει με κομμάτι παραφίνης	Από το στόμα, με ένεση, από τη μύτη
Επιπρόσθετα Διεγερτικά	Ritalin, Cylert, Preludin, Didrex, Pre-State, Voranil, Sandrex, and Plegine	χάπια ή κάψουλες	Από το στόμα, με ένεση,

Κοκαΐνη

Η κοκαΐνη διεγείρει το κεντρικό νευρικό σύστημα. Τα άμεσα αποτελέσματά της, περιλαμβάνουν διασταλμένες κόρες και υψηλές τιμές στην πίεση του αίματος, τον καρδιακό και αναπνευστικό ρυθμό καθώς και τη θερμοκρασία του σώματος.

Η περιστασιακή χρήση μπορεί να προκαλέσει μπούκωμα στη μύτη ή καταρροή, ενώ η χρόνια χρήση μπορεί να πληγιάσει τον βλεννογόνο υμένα της μύτης. Η χρήση κοκαΐνης με ενέσεις μπορεί να αποβεί επικίνδυνη διότι αν ο εξοπλισμός είναι μολυσμένος υπάρχει κίνδυνος για Έιτζ, ηπατίτιδα και άλλες μολυσματικές ασθένειες. Η προετοιμασία της κοκαΐνης η οποία εμπλέκει τη χρήση πτητικών διαλυτών, μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα το θάνατο ή τον τραυματισμό από πυρκαγιά ή έκρηξη.

Το κρακ και η καθαρή κοκαΐνη είναι εξαιρετικά εθιστικά και τα αποτελέσματά τους γίνονται αισθητά σε 10 δευτερόλεπτα. Τα φυσιολογικά συμπτώματα περιλαμβάνουν διασταλμένες κόρες, αυξημένο καρδιακό ρυθμό, υψηλή πίεση, αϋπνία, απώλεια όρεξης, απτικές παραισθήσεις, παράνοια και αιφνιδιαστική προσβολή.

Η χρήση κοκαΐνης μπορεί να προκαλέσει θάνατο από καρδιακή προσβολή ή αναπνευστική ανεπάρκεια.

Τύπος	Πώς αποκαλείται;	Με τι μοιάζει;	Πώς χρησιμοποιείται;
Κοκαΐνη	Coke, Snow, Nose Candy, Flake, Blow, Big C, Lady, White, and Snowbirds	Άσπρη κρυσταλλική σκόνη	Με την εισπνοή ή με ένεση
Κρακ	Crack, rock, freebase	Άσπρες προς το μπρούτζινο μπαλίτσες ή κρυσταλλάκια που μοιάζουν με σαπούνι.	Καπνίζεται

Εισπνεόμενες Ουσίες

Τα άμεσα αρνητικά αποτελέσματα των εισπνεομένων είναι ναυτία, φτάρνισμα, βήχας, ρινορραγίες, κόπωση, έλλειψη συντονισμού και απώλεια όρεξης. Τα διάφορα διαλύματα και τα σπρέι του αεροζόλ επίσης μειώνουν τον καρδιακό και αναπνευστικό ρυθμό και εξασθενίζουν την κρίση. Τα νιτρικά άλατα αμυλίου και βουτυλίου προκαλούν έντονους παλμούς, πονοκεφάλους και ακούσια απέκκριση ούρων και κοπράνων. Η μακροχρόνια χρήση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την ηπατίτιδα ή εγκεφαλική βλάβη.

Η βαθιά εισπνοή ατμών ή η χρήση μεγάλων ποσοτήτων σε μικρό χρονικό διάστημα μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τον αποπροσανατολισμό, την βίαιη συμπεριφορά, την αναισθησία, ή τον θάνατο. Οι υψηλές συγκεντρώσεις εισπνεόμενων μπορεί να προκαλέσουν ασφυξία ρίχνοντας τις τιμές του οξυγόνου των πνευμόνων ή καταθλίβοντας το κεντρικό νευρικό σύστημα μέχρι σημείου διακοπής της αναπνοής.

Οι μακροχρόνια χρήση μπορεί να προκαλέσει απώλεια βάρους, κόπωση, ανισορροπία ηλεκτρολυτών, και μυϊκή κόπωση. Η επαναλαμβανόμενη εισπνοή ατμών υψηλής περιεκτικότητας μπορεί με την πάροδο του χρόνου να προκαλέσει μόνιμη βλάβη στο νευρικό σύστημα.

Τύπος	Πώς αποκαλείται;	Με τι μοιάζει;	Πώς χρησιμοποιείται;
Οξείδιο του Αζώτου	Αέριο του Γέλιου ή Whippets	Μικροί μεταλλικοί κύλινδροι των 8 γραμμαρίων που πουλιούνται με ένα προωθητικό σε μπαλονάκι ή σωλήνα για τις διάφορες κρέμες μέσα σε δοχεία με σπρέι αεροζόλ	Εισπνέεται
Νιτρικό Αμύλιο	Poppers ή Snappers	Διαυγές κιτρινωπό υγρό σε αμπούλες	Εισπνέεται
Νιτρικό Βουτύλιο	Rush, Bolt, Bullet, Locker Room, και Climax	Σε μικρά μπουκαλάκια	Εισπνέεται
Χλωροϋδρο γονάνθρακες	Σπρέι αεροζόλ ή καθαριστικά υγρά	Μεταλλικά δοχεία αεροζόλ με μπογιά	Εισπνέεται
Υδρογονάνθρακες	Διαλύτες	Μεταλλικά δοχεία με προωθητικά αέρια, βενζίνη, κόλλα, διαλυτικό μπογιάς	Εισπνέεται

cannabis

Όλες οι μορφές της καννάβεως έχουν αρνητικές φυσιολογικές και νοητικές επιδράσεις. Μερικά από τα συνήθως παρατηρούμενα αποτελέσματα είναι η η ουσιαστική αύξηση του καρδιακού ρυθμού, τα κοκκινισμένα μάτια, το στεγνό στόμα και ο λαιμός και η αύξηση της όρεξης.

Η χρήση της κάνναβης μπορεί να εξασθενίσει ή να μειώσει την βραχυπρόθεσμη μνήμη και την ικανότητα κατανόησης, να αλλάξει την αίσθηση του χρόνου και να μειώσει την ικανότητα να εκτελούμε ενέργειες που απαιτούν συγκέντρωση και συντονισμό, όπως είναι η οδήγηση ενός αυτοκινήτου. Τα κίνητρα και οι γνωστικές λειτουργίες μπορεί να μεταβληθούν, κάνοντας έτσι δύσκολη την πρόσκτηση νέων πληροφοριών. Η μαριχουάνα μπορεί επίσης να δημιουργήσει παράνοια και ψύχωση.

Εξαιτίας του ότι οι χρήστες συνήθως εισπνέουν τον αφιλτράριστο καπνό βαθιά και τον κρατούν στα πνευμόνια τους όσο το δυνατόν περισσότερο, η μαριχουάνα βλάπτει τα πνευμόνια και το πνευμονικό σύστημα. Ο καπνός της μαριχουάνας περιέχει περισσότερους καρκινογενείς παράγοντες απ' ότι ο καπνός του τσιγάρου. Οι μακροχρόνιοι χρήστες κάνναβης μπορεί να αναπτύξουν ψυχολογική εξάρτηση και να απαιτείται μεγαλύτερη ποσότητα της ουσίας για να προκληθεί το ίδιο αποτέλεσμα.

Τύπος	Πώς αποκαλείται;	Με τι μοιάζει;	Πώς χρησιμοποιείται;
Μαριχουάνα	Χόρτο, Τσιγαριλίκι, Δόση, Μαίρη Τζέην, Σινσεμίλα	Σαν ξεραμένος μαϊντανός, με κοτσάνια και σπόρους, τυλιγμένο σε τσιγάρο	Καπνίζεται ή τρώγεται
Τετραϋδρο- κανναβινόλη	THC	Μαλακές ζελατινώδεις κάψουλες	Παίρνεται από το στόμα
Χασίς	Φούντα, χόρτο, τσιγάρο	Καφέ ή μαύρες πλάκες ή μπαλίτσες	Καπνίζεται ή τρώγεται
Χασισέλαιο	χασισέλαιο	Συμπυκνωμένο παχύρρευστο υγρό που ποικίλλει στο χρώμα από διαυγές μέχρι μαύρο	Καπνίζεται ανακατεμένο με καπνό.

Καπνός

Το κάπνισμα είναι εκείνο το αίτιο πρόκλησης θανάτων στην κοινωνία μας που θα μπορούσε να αποφευχθεί περισσότερο απ' όλα τα άλλα. Οι καπνιστές έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάθουν καρδιακά νοσήματα απ' ότι οι μη καπνιστές. Περίπου 170.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο στην Αμερική από καρδιολογικές ασθένειες του στεφανιαίου συστήματος που σχετίζονται με το κάπνισμα

Οι καπνιστές προσβάλλονται επίσης από υψηλούς ρυθμούς καρκίνων του πνεύμονα, του λάρυγγα, του οισοφάγου, της κύστεως, και των νεφρών. Περίπου το 30% των θανάτων από καρκίνο αποδίδονται στο κάπνισμα. Ακόμα και οι χρόνιες παθήσεις των πνευμόνων όπως είναι το εμφύσημα και η χρόνια βροχγίτις, είναι 10 φορές πιθανότερο να συμβούν σε καπνιστές παρά σε μη καπνίζοντες.
Το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εμφανίζει επίσης σοβαρούς κινδύνους. Μια έγκυος καπνίστρια έχει περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσει εκούσια αποβολή, πρόωρη γέννηση, χαμηλό βάρος του παιδιού, καθώς και εμβρυϊκό ή βρεφικό θάνατο.

Ο καπνός του τσιγάρου περιέχει περίπου 4.000 χημικές ουσίες, μερικές από τις οποίες είναι επιβεβαιωμένα καρκινογόνες. Η πιο επικίνδυνη ουσία όμως στο κάπνισμα είναι η νικοτίνη. Η Νικοτίνη είναι η ουσία που ενισχύει και ενδυναμώνει την θέληση για κάπνισμα. Εξαιτίας του ότι είναι έντονα εθιστική, οι εθισμένοι δεν μπορούν να κόψουν το τσιγάρο. Σε ένα δείγμα 1000 καπνιστών, λιγότεροι από το 20% κατάφεραν να το κόψουν με την πρώτη.

Αποτοξίνωση – απεξάρτηση από το τζόγο

Η συνεχής ενασχόληση με διάφορα τυχερά παιχνίδια, όπως η ρουλέτα, το πόκερ, οι ιπποδρομίες, το ΚΙΝΟ κ.λ.π. μπορεί να χαρακτηριστεί και ως παθολογικός τζόγος. Χαρακτηριστικά συμπτώματα αυτής της ασθένειας είναι οι συνεχείς ψυχολογικές μεταπτώσεις και οι ανάπτυξη συμπεριφορών που χαρακτηρίζονται από το ψέμα, την ευστροφία και την κρυψίνοια. Κατά τη φάση της αποτοξίνωσης μπορούν να εμφανιστούν στερητικά συμπτώματα ανάλογων του αλκοόλ, ενώ για την απεξάρτηση (μακροχρόνια αποχή) απαιτείται ένα σωστά δομημένο ψυχοθεραπευτικό πλαίσιο.

Αποτοξίνωση – απεξάρτηση ουσιών

Η απεξάρτηση από τις ναρκωτικές ουσίες είναι συνήθως μια μακροχρόνια και επίπονη προσπάθεια και για τον ίδιο τον ασθενή αλλά και για το οικογενειακό του περιβάλλον. Αν και το στάδιο της σωματικής στέρησης μπορεί να καταπολεμηθεί σχετικά εύκολα και γρήγορα με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, το στάδιο της «εγκεφαλικής» απεξάρτησης απαιτεί χρόνο και μεγάλη προσπάθεια κυρίως από τον ίδιο τον ασθενή.

Αποτοξίνωση – απεξάρτηση από το Αλκοόλ

Το Αλκοόλ αποτελεί την πιο διαδεδομένη και νόμιμη εθιστική ουσία, με τους περισσότερους θανάτους καταγεγραμμένους παγκοσμίως (συμπεριλαμβάνονται πέρα των παθολογικών αιτίων και θάνατοι από αυτοκινητιστικά ατυχήματα, εργατικά κ.λ.π.). Η αποτοξίνωση από το αλκοόλ είναι η πιο επικίνδυνη και πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή κατά τη διάρκεια της αποκοπής, διότι ο ασθενής μπορεί να «πέσει» σε ντελίριουμ και να αποβεί μοιραίο ακόμα και για τη ζωή του.

Αποτοξίνωση – απεξάρτηση φαρμακευτικών ουσιών

Ο εθισμός στις βενζοδιαζεπίνες (όπως π.χ. είναι το vulbegal, stedon, tavor, hypnostedon κ.λ.π.) και στα βαρβιτουρικά είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους παγκοσμίως. Πολλοί άνθρωποι στην προσπάθειά τους να καταπολεμήσουν κάποια πάθηση ψυχικής φύσεως είτε να αποτοξινωθούν από παράνομες ναρκωτικές ουσίες φτάνουν στην κατάχρηση αυτών των ψυχοτρόπων ουσιών σε μη φαρμακευτικές δόσεις, ούτως ώστε να έχουν το ίδιο κατασταλτικό αποτέλεσμα. Κατά τη διάρκεια της απεξάρτησης ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δίνεται στο στερητικό σύνδρομο, διότι χωρίς την κατάλληλη φαρμακευτική κάλυψη μπορεί να αποβεί μέχρι και μοιραίο και είναι σαφώς προτιμότερο να γίνεται σε ένα οργανωμένο κλινικό περιβάλλον.