ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΦΗΒΟΥΣ
«Άβουλες υπομονές και μυστικές αγάπες σε φρουρούν και ταπεινωμένη μένεις στον κλοιό »Τίλλα Μπάλη
Το θέμα των διατροφικών διαταραχών του τύπου της νευρογενούς ανορεξίας αποκτά σήμερα ιδιαίτερη σημασία λόγω της αυξανόμενης συχνότητάς τους, της σοβαρής οργανικής και ψυχοκοινωνικής δυσλειτουργίας που προκαλούν και της ιδιαίτερα δύσκολης αντιμετώπισής τους. Επιπλέον, οι υποτροπές είναι συχνές, η πρόγνωση επιφυλακτική και η θνητότητα υψηλή.
Η νευρογενής ανορεξία (anorexia nervosa) περιγράφηκε για πρώτη φορά από sir William Gull το 1974. Τα βασικά κριτήρια διάγνωσης σύμφωνα με το Αμερικανικό εγχειρίδιο διάγνωσης ψυχικών νοσημάτων είναι τα παρακάτω :
Α.Άρνηση διατήρησης του ελάχιστου για την ηλικία και το ύψος σωματικού βάρους (απώλεια βάρους ή μη πρόσληψη βάρους σε περίοδο σωματικής αύξησης, ώστε το σωματικό βάρος να υπολείπεται κατά >15% του φυσιολογικού)
Β.Έντονος φόβος για την παχυσαρκία και την πρόσληψη βάρους
Γ.Διαταραχή της εικόνας σώματος (ο ασθενής αισθάνεται παχύσαρκος, παρά το ότι είναι λιπόβαρης) ή/και επίμονη άρνηση παραδοχής της νόσου και της βαρύτητας της κατάστασης
Δ.Αμηνόρροια (πρωτοπαθής-25% ή δευτεροπαθής : απουσία τουλάχιστον 3 αναμενόμενων διαδοχικών κύκλων εμμηνορρυσίας)
Κριτήριο Γ
Αξίζει να σημειωθεί ότι 85% των ασθενών με νευρογενή ανορεξία διαγιγνώσκονται στην ηλικία 13 έως 20 ετών-πρόκειται δηλαδή για ασθένεια των εφήβων. Οι περιπτώσεις που έχουν όλα τα κριτήρια που περιγράφηκαν έχουν συχνότητα 0.5-1%, υπάρχουν ωστόσο και άτυπες μορφές ή αρχικά στάδια της νόσου που μπορεί να φτάσουν και το 20% του εφηβικού πληθυσμού ! Η πάθηση είναι 10 φορές συχνότερη στα κορίτσια και αφορά κυρίως τη Λευκή φυλή και τις ανώτερες κοινωνικοοικονομικά τάξεις. Συχνά πρόκειται για χαρισματικά κορίτσια και πολύ καλές μαθήτριες. Ανησυχία προκαλούν η συνεχώς αυξανόμενη συχνότητα τέτοιων διαταραχών στους νέους, η αύξηση των κρουσμάτων σε κατώτερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα, σε άλλες φυλές και σε αναπτυσσόμενες χώρες.
Η αιτιολογία παραμένει σύνθετη και φαίνεται να βασίζεται σε μία αλληλεπίδραση βιοψυχοκοινωνικών παραγόντων. Σίγουρα προϋπάρχει μία «ευαίσθητη» προσωπικότητα και από το ιστορικό μπορεί να διαπιστωθούν ορισμένοι παράγοντες που έχουν συσχετισθεί με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης της νόσου όπως το ιστορικό παχυσαρκίας στο παρελθόν, η ομοφυλοφιλία στα αγόρια, η κατάθλιψη, η τελειομανής συμπεριφορά, η έλλειψη αυτοπεποίθησης και η σεξουαλική κακοποίηση. Η παρουσία συγγενών α΄ βαθμού με anorexia υποστηρίζει τη γενετική βάση του νοσήματος, ενώ μεγάλη είναι η συχνότητα της διαταραχής στο χώρο του modeling και μεταξύ αθλητριών υψηλού επιπέδου σε τομείς που απαιτούν εξαιρετικά «λεπτή» σιλουέτα και παιδικότητα σώματος (ρυθμική γυμναστική, χορεύτριες μπαλέτου). Εκλυτικοί παράγοντες-αφορμές για την εκδήλωση της πάθησης μπορεί να είναι ο θάνατος αγαπημένου προσώπου ή η αλλαγή του τόπου διαμονής, ενώ σημαντικό ρόλο παίζει και η πίεση των ΜΜΕ για το πρότυπο «λεπτής σιλουέτας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου